Pagór piaszczysty powstał w wyniku zmiany koryta Raby; efekt długotrwałego gromadzenia piasku przez meandrującą rzekę. Jego wysokość względna wynosi 15 m a obwód podstawy – 310 m. Na szczycie znajduje się pomnik przyrody – ośmiopienna lipa, będąca prawdopodobnie pozostałością zadrzewienia z otoczenia dawnego kościoła.
Do połowy XIX w. Góra św. Jana była miejscem lokalizacji kolejno 3 drewnianych kościołów, kaplicy oraz cmentarza. Przypuszczalnie pierwszy kościół stanął tu już w XII w., ale musiał spłonąć, skoro po 1455 r. wzniesiono tu drugą drewniana świątynię. Obiekt spłonął prawdopodobnie w 1653 r.. Nowy kościół ufundował książę Aleksander Lubomirski i przetrwał on do 1832 r.; znów strawił go pożar.
Budynek dworu wzniesiony został w 2 pol. XIX wieku i należał on do rodziny Ossolińskich. Po 1945 roku majątek został rozparcelowany a dwór przeznaczony na mieszkanie dla przesiedleńców. W latach późniejszych władze gminne dzierżawiły budynek dla różnych lokatorów. Obecnie budynek przejęło Koło Łowieckie „Nadwiślan”. Budynek jest murowany z cegły, tynkowany, wzniesiony na planie prostokąta, szerokofrontowy, dwutraktowy. Nakryty dachem dwuspadowym, konstrukcji krokwiowo-stolcowej, wypełnionym dachówką ceramiczną.
Kościół zbudowano w 1785 r. a w 1957 r. został on powiększony m.in. poprzez przedłużenie nawy, dobudowanie przybudówek.
Kościół jest drewniany, wzniesiony w konstrukcji zrębowej, oszalowany. Jednonawowy, z węższym prezbiterium, zamkniętym ścianą prostą, przy którym od północy zakrystia. Nawa przedłużona od zachodu z niskimi przybudówkami po bokach, otwartymi do wnętrza, dodanymi w 1957 r. Dachy dwuspadowe, nad nowszą częścią nawy o obniżonej kalenicy. Nad nawą wieżyczka na sygnaturkę o barokowej formie.
Kościół św. Bartłomieja wybudowano w 1893 roku w miejscu poprzedniego drewnianego, który spłonął w 1886 r. . Kościół jest neogotycki, trzynawowy, z dwiema wieżami, otoczony dookoła zabytkowymi lipami i murem z kamienia pińczowskiego. Na murze wokół kościoła stoi 36 figur świętych, które ufundowali poszczególni parafianie przeważnie w XIX wieku.
w tym przypominającym dworek budynku mieściła się plebania a obecnie ma w nim siedzibę Caritas
Nieznana jest dokładna data budowy dworu Kępińskich, powstał prawdopodobnie ok. roku 1830, a w latach 1860-1877 został przebudowany. Dwór w Szczurowej jest budowlą eklektyczną o charakterze romantycznym, z elementami angielskiego neogotyku. Murowany z cegły, tynkowany. Założony na rzucie prostokąta, niesymetryczny. Parterowy, podpiwniczony, z ryzalitem od strony zachodniej i piętrowym ryzalitem od wschodu, W narożniku południowo-wschodnim umieszczono niewielką ośmioboczną wieżyczkę z nadwieszoną hurdycją, zwieńczoną daszkiem namiotowym.
Przejęty przez gminę w 1989 roku mocno już zniszczony dwór został poddany renowacji - obecnie pełni funkcje centrum kultury i biblioteki gminnej.
Dwór w Zaborowie to jedna z najbardziej oryginalnych a jednocześnie okazałych rezydencji tej części Małopolski. Swoją obecną formę uzyskał podczas przebudowy dokonanej około roku 1880 przez rodzinę Dąbskich. Jest budowlą murowaną, łączącą cechy neorenesansowe z architekturą modernistyczną końca XIX wieku. W 2007 r. dwór został sprzedany i podjęto prace remontowe. Prace te szybko zostały przerwane i dwór zamienia się w ruinę.
Dzwonnica w Zaborowie z 1830 r. przy kościele NMP, początkowo stała przy drewnianej kaplicy wzniesionej w 1814 r., a później przy drewnianym kościele zbudowanym w 1835 r. (rozebranym w 1950 r.). Dzwonnica ma konstrukcję słupową posadowioną na kamiennej podmurówce. Jest budowlą czworościenną, o pionowych ścianach, nad którymi wznosi się ośmioboczny baniasty hełm.
Parterowy, modrzewiowy dwór zbudowany został w 1845 r. na planie podkowy. Po II wojnie, Jadwiga Tumidajska, która była jego właścicielką, w latach 70-tych. postanowiła ofiarować go państwu”,” z zastrzeżeniem”,” że ma być przeznaczony na muzeum. Jest dziś oddziałem Muzeum Okręgowego w Tarnowie. Większość mebli pochodzi z XIX w. W sypialni Jadwigi Tumidajskiej”,” urządzonej secesyjnymi meblami”,” można podziwiać obrazy Stanisława Wyspiańskiego.
kościół został wzniesiony w 1618 lub 1680 roku. Na początku XIX w. świątynia została zniszczona przez pożar, po czym w roku 1854 została odbudowana i powiększona. Kolejnej rozbudowie kościół uległ w latach 1912-1917. Utrzymany jest w stylu eklektycznym, z nikłymi śladami pozostałości architektury barokowej w starszych częściach budowli. Borzęcińska świątynia jest budowlą trzynawową, bazylikową, z prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Najcenniejszym dziełem sztuki, który znajduje się w kościele jest późnogotycka Pieta z I poł. XVI wieku, umiejscowiona w ołtarzu Ukrzyżowania.
Obecny neobarokowy kościół zbudowano w latach 1949–1959 na miejscu trzech wcześniejszych. W świątyni znajduje się słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, namalowany na lipowych deskach. Jest on kopią pierwotnego obrazu Jasnogórskiego, a koronowano go w 1962 roku.
W rogu placu kościelnego w Okulicach stoi drewniana dzwonnica z izbicą pochodzącą z 1837 r. Jest to budowla posadowiona na niskiej podmurówce, o konstrukcji słupowo-ramowej, oparta na rzucie kwadratu. Lekko pochylone ściany i ozdobna izbicę oszalowano pionowo deskami z listowaniem. Obiekt nakrywa ostrosłupowy, siodłowy dach zwieńczony krzyżem. Dach i fartuch przy fundamencie pokryto blachą. Wyposażenie stanowił zabytkowy dzwon z 1648 r., który przetrwał wszystkie wojny, z plakietką Dzieciątka Jezus. Został on przeniesiony do wieży nowego kościoła
Kościół św. Andrzeja Boboli w Gawłowie z 1806 r. został zbudowany jako zbór ewangelicki. Jest to świątynia drewniana o konstrukcji zrębowej, oszalowana. Dwukondygnacyjna wieża ma konstrukcję słupową i nakryta jest dachem namiotowym. Jednonawowe wnętrze świątyni kryte jest stropem płaskim. Barokowe wyposażenie powstało w prowincjonalnych warsztatach snycerskich.
Do kościoła przylega cmentarz ewangelicki
Kościół św. Joachima w Krzyżanowicach powstał prawdopodobnie w 1746 r. (wg niektórych źródeł w 1699 r.). Został zbudowany w Bochni”,” a do Krzyżanowic przeniesiono go w 1794 r. (parafia powstała tu już na początku XIV w.). Przy kościele stoi XVIII - wieczna drewniana dzwonnica.
Skomentuj